In ons oppervlakte water zit 17.000 kg werkbare stof uit gewasbeschermingsmiddelen ten opzichte van 190.000

kg werkbare stof uit medicijnen en drugs resten.

Dit doet wat met de beeldvorming van de kijkers. Zeker als demissionair minister Mark Harbers van Infrastructuur en Waterstaat zich ook alleen door dit rapport laat adviseren. Waarom wordt niet het complete verhaal verteld? Waarom word er met grote regelmaat de waarheid een bepaalde kant op geduwd?

Als je iets verteld, dan moet je alle feiten meenemen. En met al deze feiten kan er een conclusie getrokken worden. En niet eerder. Elkaar goed informeren is uitstekend, maar doe dit dan wel zo compleet mogelijk.

Sinds 1990 gebruikt de landbouw 90 procent minder gewasbeschermingsmiddelen

Wat ook best gezegd mag worden is dat sinds 1990 is er 90 procent gereduceerd in het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen. De sector krijgt van mij een groot applaus. Want dit is een knappe prestatie. Maar hoe kan een ieder nu bijdragen aan een betere waterkwaliteit?

Laten we de overstorten anders inrichten. Elke keer dat een overstort in werking treed wordt er 100 pocent vervuild water geloodst.

Daar dragen ook burgers aan bij. Neem de werkbare stof in mierenlokdoos. Deze lokdozen mogen overal neergezet worden. Is de consument zich wel bewust dat deze werkbare stof erg belastend is voor het oppervlaktewater? En wat dacht je van een vlooienband om de nek van je huisdier. Als deze in het water springt/zwemt komt de werkbare stof ook in het water terecht.

Maar de medicijnresten in het water en het gebruik van medicijnen nemen beide toe. Je kan daarbij denken aan antibiotica, bloedrukverlagers, antidepressiva en nog veel meer. We zouden meer onderzoek moeten doen hoe we dit bij de bron kunnen scheiden. Dat zou de waterkwaliteit fors verhogen. Daarnaast zal de agrarische sector ook nog meer verbetering moeten doorvoeren, waardoor er nog meer bespaart kan worden op gewasbeschermingsmiddelen.

Ga op de problemen af, verdiep je in een onderwerp

Als Statenlid en boerin ben ik inmiddels wel gewend aan het feit dat iedereen een mening heeft. Het liefst vertellen ze wat je beter of anders zou kunnen doen. En vanuit emotie snap ik dat best. Niet alles van de politiek wordt begrepen en dat de mensen dan om uitleg vragen vind ik prima. Daarom zijn werkbezoeken zo belangrijk (wat wij wel in onze eigen tijd doen). Samen met mijn fractie gaan we geregeld op pad. Gevaarlijke wegen bekijken, bollentelers bezoeken, verhalen van ondernemers/burgers aanhoren en zoveel nog meer. En met al deze input dossiers opbouwen en tot een conclusies komen.

Met deze bezoeken kan je goed met elkaar in gesprek gaan. Problemen uitleggen en dat het toch iets anders in elkaar zit als dat men dacht.

Thuis zitten mopperen is makkelijk. Je krijg geen andere kant van het verhaal te horen, en je kan lekker door brommen zonder dat er iets veranderd. Maar je kan ook op het probleem afstappen. Een oordeel vorm je niet achter een bureau. Het zou fantastisch zijn als een ieder dit in het veld doet. Ga op de problemen af, verdiep je in een onderwerp. Bekijk het vanuit verschillende standpunten. Bespreek dat met je gezin/collega’s en kom dan pas met je conclusie.

Wel heb je geduld nodig. Deze problematiek verander je niet in een paar maanden. Maar als we nu direct stoppen met halve waarheden verkondigen. Verdiep, luister en aanschouw. En dan in actie komen. Als je iets hoort via sociale media neem het niet klakkeloos aan voor de waarheid. Blijf zelf nadenken Verbeter de wereld en begin bij jezelf. Dan komen wij hopelijk af van de valse frames en halve waarheden. Op naar een betere, mooiere toekomst voor iedereen.